Owsiki: jak leczyć, zapobiegać

Owsiki ludzkie to robaki pasożytnicze. Atakują przewód pokarmowy człowieka i pasożytują w jelicie cienkim, jelicie grubym, a także wyrostku robaczkowym. Ich pożywieniem jest treść pokarmowa. Są to nicienie o białym kolorze. Samice owsików osiągają 1 cm długości i w końcowym okresie swojego życia składają jaja w okolicach odbytu. Jest ich jednorazowo nawet do 12 tysięcy sztuk.

Owsiki wywołują chorobę, jaką jest owsica. Jest to najczęstsze zakażenie pasożytnicze przewodu pokarmowego. Szacuje się, że w Polsce choruje nawet 10% dzieci w wieku przedszkolnym i szkolnym (od 5 do 14 lat). Szczególnie narażone są osoby, które przebywają w skupiskach – szkołach, przedszkolach, internatach, domach dziecka.

Do zarażenia dochodzi poprzez połknięcie jaja owsików. Bardzo często są one przenoszone w okolice ust na brudnych rękach i pod paznokciami. Wykluwają się z nich larwy, które po kilku godzinach osiągają zdolność do inwazji. Warto zdawać sobie sprawę, że jaja owsika mogą przenosić się drogą powietrzną (np. wraz z kurzem) i osiadać na jedzeniu, pościeli oraz przedmiotach codziennego użytku. Dlatego główną z przyczyn owsicy jest niedostateczna higiena rąk.

Zdarza się również autoinwazja. Jest to sytuacja, w której z jaj owsika znajdujących się w okolicy odbytu wykluwają się larwy, a następnie wędrują one do jelita grubego.

Obecność owsików można rozpoznać przy pomocy testów laboratoryjnych. Podstawą diagnostyki jest wymaz z okolicy odbytu. Do szpary pośladkowej przykłada się specjalną taśmę, która jest następnie analizowana pod kątem obecności jaj owsików. Badanie trzeba wykonać rano – jeszcze przed wstaniem z łóżka. Niekiedy diagnostyka jest rozszerzana o badanie kału.

Owsiki u dzieci – objawy

Dominującym objawem owsików jest świąd odbytu. Pojawia się on w godzinach nocnych. Jest on spowodowany składaniem jaj przez samice. Jego konsekwencją mogą być zaburzenia snu. U dzieci często obecne jest także zgrzytanie zębami, trudności z koncentracją, płacz bez powodu. Jest to skutek nadpobudliwości nerwowej spowodowanej przez owsiki.

Objawy owsików mogą nasilać się przy długotrwałej inwazji pasożytniczej. Wówczas można zaobserwować:

• bóle brzucha,
• brak apetytu,
• ogólne osłabienie,
• nudności,
• bladość skóry,
• cienie pod oczami,
• niepokój,
• stany zapalne skóry i przeczosy spowodowane drapaniem.

Zdarza się, że zakażenie owsikami przebiega bezobjawowo lub dolegliwości są skąpe. Bez podjęcia odpowiedniego leczenia choroba może przejść w postać przewlekłą - ze względu na możliwość autoinwazji. Zwiększa się też ryzyko zakażenia innych osób.

Jak leczyć owsiki?

Leczenie owsicy odbywa się przy pomoc leków przeciwpasożytniczych. W Polsce dostępne są preparaty, które zawierają:

• pyrantel,
• mebendazol,

Są to leki przeciwpasożytnicze, które działają w świetle przewodu pokarmowego. Pyrantel unieruchamia pasożyty, dzięki czemu zostają wydalone. Natomiast mebendazol i albendazol powodują śmierć owsików, ponieważ zaburzają ich funkcje trawienne, przez co nie mogą przyswajać glukozy. Wszystkie preparaty mogą być podawane dzieciom powyżej 2. roku życia. Leki podaje się w jednorazowej dawce. Konieczne jest powtórzenie kuracji po 2 tygodniach, ponieważ działa ona tylko na dorosłe osobniki. Warto pamiętać, że leczenie owsików powinno obejmować wszystkich domowników.

W terapii bardzo ważne jest wyeliminowanie źródeł zakażenia wtórnego. Mowa o jajach pasożyta, które są obecne na pościeli, ręcznikach, bieliźnie, ubraniach, zabawkach, w kurzu. Dzięki temu nie dojdzie do ponownej inwazji. Konieczne jest ich wypranie w wysokiej temperaturze i wyprasowanie. Trzeba także odkurzyć mieszkanie – szczególnie w trudno dostępnych zakamarkach, ponieważ właśnie tam mogą znajdować się jaja pasożyta.

Niezwykle ważna jest także higiena. Konieczne jest częste mycie rąk – zwłaszcza po wizycie w toalecie. Rodzice powinni pilnować, aby dziecko nie dotykało okolic odbytu, ponieważ sprzyja to przenoszeniu jaj owsików. Należy także zadbać o częstsze kąpiele i regularne wypróżnienia.

Autor: thinkstockphotos.com

Wszawica

Wszawica (inaczej pedikuloza) jest chorobą pasożytniczą wywołaną przez wesz głowową (Pediculus humanus capitis). Wszawica występuje we wszystkich krajach świata. Jest to powszechny problem, który nie zawsze jest oznaką braku higieny. Do zarażenia może dojść w każdym wieku, chociaż najczęściej występuje ona u dzieci i młodzieży. Do zarażenia tymi pasożytami łatwiej dochodzi w dużych zbiorowiskach ludzkich (przedszkola, szkoły, internaty, akademiki, kolonie, obozy letnie, koszary, domy pomocy noclegownie). Wszawica nie jest chorobą skóry, lecz chorobą pasożytniczą.

Co powoduje wszawicę?

Najczęściej zarażają się dzieci w wieku 3-12 lat przez kontakty bezpośrednie w trakcie zabawy oraz nie w pełni wyrobione nawyki higieniczne, np.stosowanie wspólnych przedmiotów (szczotki, spinki, grzebienie, ubrania, nakrycia głowy, pluszowe zabawki, materace, pościel).

Jakie są objawy wszawicy i jak ją rozpoznać?

Pierwszym sygnałem wskazującym na obecność wszawicy jest uporczywe swędzenie, najbardziej intensywny w miejscu występowania pasożytów tj. okolicy skroniowej, ciemieniowej i potylicznej głowy. Może temu towarzyszyć zaczerwienienie głowy, szczególnie na linii włosów lub za uszami. Mogą występować przeczosy tj. drobne ranki i zadrapania spowodowane uporczywym świądem i drapaniem. Konsekwencją tego jest uszkodzenie skóry głowy, które może prowadzi do stanów zapalny i otwiera drogę do zakażeń bakteryjnych i/lub grzybiczych. W skrajnych przypadkach na głowie osoby zarażonej wszawicą pojawia się tzw. „kołtun” tj. włosy zlepione ropno-surowiczą wydzieliną.

Jak leczyć wszawicę?

W przypadku zdiagnozowania wszawicy należy bezwzględnie leczyć nie tylko samego pacjenta, ale także obserwować i ewentualnie leczyć wszystkie osoby kontaktujące się blisko z pacjentem (rodzina). Do zwalczenia wszawicy konieczne jest zastosowanie odpowiedniego preparatu, który skutecznie likwiduje pasożyty. Obecnie stosowane są preparaty w postaci lotionu, żelu, szamponu i/lub kremu, można je dostać w aptekach. W trakcie leczenia należy bezwzględnie przestrzegać zasad i zaleceń co do sposobu użycia, tj. właściwej aplikacji, czasu działania oraz powtarzania kuracji. Po użyciu preparatu należy wyczesać włosy gęstym grzebieniem (zabieg ten usuwa martwe wszy oraz odklejone gnidy). Potem grzebień należy starannie oczyścić (można wykonać to przez zamrażanie lub zanurzenie we wrzącej wodzie).

Zastosowanie preparatu należy powtórzyć po 7-10 dniach. Specjalnym czynnościom poddane powinny być również rzeczy osobiste osoby zarażonej i osób z najbliższego otoczenia. Wszelkie ozdoby do włosów, grzebienie, szczotki należy wygotować lub zniszczyć. Ubrania, pościel należy wyprać w temperaturze co najmniej 60°C (temp. 53.5°C zabija wszy i ich jaja) lub chemicznie i wyprasować żelazkiem z funkcją pary szczególnie przy szwach. Rzeczy, których nie można wyprać trzeba spryskać preparatem owadobójczym, a następnie szczelnie zamknąć na 10 dni w foliowym worku, następnie wyczyścić na sucho lub mokro. W pomieszczeniach należy odkurzyć podłogę i meble. Pluszowe zabawki wyprać lub przetrzymać w zamrażalniku ok. 24-48 godzin.

Kiedy wszawica jest wyleczona?

Czas leczenia zależy od czasu trwania kuracji. Zasady i zalecenia co do sposobu użycia, tj. właściwej aplikacji, czasu działania oraz powtarzania kuracji znajdują się na opakowaniu i/lub ulotce dołączonej do opakowania odpowiedniego preparatu.

Profilaktyka wszawicy?

Dobre nawyki higieniczne i wiedza na temat wszawicy pozwolą na wczesne wykrycie obecności pasożytów i ich szybką eliminację. Najprostszym sposobem zapobiegania wszawicy jest w pierwszej kolejności edukacja, która powinna doprowadzić do powstania właściwych nawyków higienicznych od najmłodszych lat, związanych z korzystaniem z rzeczy osobistych (grzebienie, szczotki do włosów, ozdoby do włosów, itp.), zwłaszcza na kryć głowy.

Kolejnym krokiem jest systematyczna kontrola i sprawdzanie skóry głowy, a także właściwa jej pielęgnacja poprzez mycie włosów w miarę indywidualnych potrzeb (ale nie rzadziej niż raz w tygodniu), stosowanie odżywek ułatwiających rozczesywanie, codzienne czesanie i szczotkowanie włosów, związywanie dług ich włosów lub krótkie włosy ułatwiające pielęgnację

Jak zapobiegać wszawicy?

Zastosowanie kilku prostych zasad może uchronić nas i nasze dzieci przed wszawicą:

• dokonuj systematycznych przeglądów włosów dziecka (zwłaszcza okolic karku, skroni, za uszami),
• staraj się pamiętać o codziennym wyczesywaniu włosów,
• podczas zabawy z innymi dziećmi, treningów, zajęć grupowych, upinaj lub związuj włosy dziecka,
• przypominaj dzieciom o przestrzeganiu zasad higieny osobistej,
• uczulaj dzieci, aby nie wymieniały się z rówieśnikami rzeczami osobistymi (np. szczotką, grzebieniem, czapką).

Czego nie należy robić?

• Nie wolno!!!

Stosować u ludzi preparatów przeciw wszawicy przeznaczonych dla zwierząt. Mogą one działać toksycznie i/lub drażniąco na skórę głowy i przynosić skutki odwrotne do zamierzonego, a tym samym przedłużać i utrudniać leczenie.

• Bezwzględnie nie wolno!!!

Piętnować osoby dotkniętej wszawicą i jej rodziny. Wszawica może wystąpić w każdym środowisku niezależnie od statusu ekonomicznego i poziomu higieny. Powszechnie występująca stygmatyzacja pacjentów ze zdiagnozowaną wszawicą jest główną przyczyną braku wymiany informacji i tym samym utrudnia w znacznym stopniu podjęcie czynności mających na celu leczenie i zapobieganie tym pasożytom.

Dlaczego wszawica powraca?

Dbałość o higienę osobistą i status społeczny nie mają wpływu na częstość występowania wszawicy. Może się nią zarazić każda osoba przez kontakt z chorym lub jego rzeczami osobistymi. Zarażenie następuje w wyniku bliskiego kontaktu z chorym lub jego rzeczami osobistymi, ponadto zarażeniu się wszawicą sprzyjają duże skupiska ludzi.

Autor https://pl.freepik.com/darmowe-wektory/ilustracja-koncepcja-wszy_33533020.htm#fromView=search&page=1&position=0&uuid=0d62b6fd-11e1-49dd-95cc-027f2dfa668c